اختلال دوقطبی

اختلال دوقطبی با تناوب بسیار بسیار سریع یعنی من که حوصله خودم هم تا دیشب نداشتم، الان دوبار برگشتم سر ایده صحبت با م.ش درباره رشته دوم و تطبیق واحدا و بعدم صحبت با دکتر فقیه درباره کار تئوری شیمی دارویی تو تابستون و بعدم گرفتن ترم تابستون. و نمیتونم مطمئن باشم تا کی توی فاز مانیا هستم!

  • جمعه ۱ تیر ۹۷

.

از هر بحث و جدلی خودداری میکنم. مگر آنکه به موضوع خاصی مربوط باشد یا با شخص خاصی باشد. در آن صورت هم بحثی وجود ندارد. تنها قدرت نمایی و تحذیر و تهدید و تهاجم میکنم. در بقیه موارد هم به سکوت اکتفا میکنم.

عصر دلگیر چهارشنبه. پس از گفتن حرفایی 4 ماهه در باب اخلاق ناپسند یک شخص و اقدام به قطع ارتباط با شخصی دیگر، راهی شهر شدم. یکی از کافه های همیشگی م. به ایمان زنگ زدم. خیلی ساده "اگه برنامه نداری بیا بریم بیرون". "نه. کار دارم. نمیتونم" و صدای متعجبش را وقتی به یک "باشه. خداحافظ" اکتفا کردم شنیدم. کاری خاصی با اطرافم ندارد. علی الحساب تا پایان امتحانات همدم من موسیقی و کتاب است...

  • پنجشنبه ۳۱ خرداد ۹۷

برنجان

رو کردم به جمعیت و داد زدم "یک یک تان کوچک ترین اهمیتی برایم ندارید"

"تو همان عوضی خودخواه بودی. تو همان منافق ریاکار دوروی پست. تویی که مجموع رذیلت ها در توست و برای من آشکار. تویی که خود برات مهم است دنیای کوچک احمقانه ات."

"تو همان بودی اگرچه، اغلب آنچه باید، بودی، اما رذالت گه گاهت آزاردهنده بود"

"شما. شما همان هایی بودید که در دنیای کوچک احمقانه تان گیر افتاده اید. خارج از جزیره تان را احمق می پندارید. خارج از جزیره تان را سنگ می زنید."

"تو همیشه همان بودی که نقطه ضعف من را میدانست. همان که هرچه هم گاهی خوب بود، اما به موقعش از تحقیری فروگذار نمیکرد. من، من که از هم خون به کوچکترین طعنه بریدم، دم نزدم که به تو نیاز داشتم و تو..."

همه شما انسان های قرن بیست و یکمی دچار سیاهچال های ذهن مخدوش زنگ زده تان؛ شما هیچ کجای زندگی من نیستید. در کمینم تا یک یک تان را برنجانم.

"اما شما. شما آنی بودید که انزوای مرا، از زهد به شور مبدل کردید. وابسته نقابم کردید. علیه هستیم کردید. بی نامم کردید. از ترس آنکه برنجید بسیاری را رها کردم. به شوق آنکه بیایید، بسیاری را نگه داشتم. ای کاش..."

گلومو پاره کردم؛ اما این مردم

بهم گفتن که دیوونه ست عاشق نیست

کسی باور نکرد این آدم بی شکل

به غیر از عشق با چیزی موافق نیست

  • چهارشنبه ۳۰ خرداد ۹۷

پوچ

بعد از نماز عید فطر، صبحونه ای خوردم و برگشتم خوابگاه. حوصله نداشتم؛ گفتم تا اذون ظهر بخوابم و بعد یه درسی بخونم. تا 6 عصر خوابیدم. ایران-مراکش رو دیدم. دوباره خوابیدم. آخرای اسپانیا-پرتغال رو دیدم. دارم دوبار6 میخوابم. وقتی بیدارم نمیتونم چیز زیادی به دست بیارم. پس میخوابم.
  • شنبه ۲۶ خرداد ۹۷

فضیلت ضروری

یگانه فضیلتم را می جویم. یگانه فضیلتی که ضروری ست. یگانه فضیلتی که همه فضائل از او وام گرفته ند. فضیلتی که روح است. فضیلتی که افضل است. فضیلتی که همگان می جویندش. فضیلتی که عصاره فضائل ست و کسبش، جان می طلبد. و من، در جستن آنم...
(خودتان کشف می کنید که چیست...)
  • پنجشنبه ۲۴ خرداد ۹۷
کلمات کلیدی
Designed By Erfan Powered by Bayan